گزینش ژنوتیپ‌های برتر بادام (Prunus dulcis Miller) در منطقه بروجرد

به منظور شناسایی ژنوتیپ‌های بادام با صفات برتر، دیرگل و سازگار با اقلیم منطقه بروجرد در سال‌های 1385 و 1386 ژرم‌پلاسم موجود در منطقه با استفاده از دیسکریپتور بادام مورد ارزیابی قرار گرفت. ژنوتیپ‌ها از نظر عملکرد، مقاومت به آفات، بیماری‌ها، و صفات مرتبط با میوه و مغز ارزیابی شدند. با توجه به اهداف و صفات خاص اصلاحی، ژنوتیپ‌های شماره 57 (عملکرد و درصد مغز)، 112 (عملکرد)، 166 (عادت میوه‌دهی روی اسپور، عملکرد و درصد مغز)، 91 (اندازه و وزن مغز)، 177 (درصد مغز)، 43 (درصد مغز و دیرگلی) و ژنوتیپ‌های شماره 59، 103، 167 و 135 امتیاز بالاتری در بین 111 ژنوتیپ مورد بررسی به دست آوردند و به عنوان ژنوتیپ‌های برتر شناسایی شدند. تجزیه خوشه‌ای بر پایه برخی از صفات کمی و کیفی انجام شد که در نهایت ژنوتیپ‌ها به هفت گروه متمایز شدند. وزن مغز با طول، عرض و ضخامت میوه (ابعاد) و طول، عرض و ضخامت مغز همبستگی مثبت و معنی‌داری در سطح احتمال 1% داشت. برای صفات درصد مغز، درصد دوقلویی، درصد پوکی و ابعاد میوه و مغز ژنوتیپ‌ها تنوع بالایی مشاهده شد. در شروع مرحله تمام‌گل، 22 روز تاخیر در درختان بادام مورد ارزیابی در نواحی کم ارتفاع در مقایسه با درختان نواحی مرتفع در سال 1385 مشاهده شد، که قسمتی از این اختلاف به نظر می‌رسد ناشی از 539 متر اختلاف ارتفاع دو منطقه باشد